Waarborgen: dekkingsmiddelen voor kredieten

Op basis van een aantal parameters zal de kredietgever al dan niet waarborgen eisen van de ondernemer, diens bedrijf of derden om het risico van het toegekende krediet te dekken.

Waarom waarborgen eisen ?

Wanneer een kredietgever een krediet toekent, loopt hij in zekere mate het risico dat hij niet zal worden terugbetaald. Indien de kredietnemer zijn verbintenissen niet meer kan nakomen, zal de kredietgever waarschijnlijk niet het volledige ontleende bedrag terugkrijgen.

Om zich tegen dat risico te beschermen, willen banken en andere kredietgevers voldoende waarborgen vóór ze een krediet toekennen. Mochten er ernstige problemen opduiken, dan moeten de gegeven waarborgen volstaan om het ontleende bedrag in hogere mate te recupereren.

Aandachtspunten van elke partij

DE KREDIETGEVER BESLIST OP BASIS VAN EXTERNE EN EIGEN CRITERIA:

• het risiconiveau van een transactie
• de beschikbare waarborgen en de valorisatie ervan
• de kosten voor het instellen van de waarborgen
• de aanvaardbare risicograad
• de kwaliteit en het strategische belang van de relatie met de klant
• het gewenste rendement voor de ontleende middelen

Wat het eerste punt - het risico van de transactie - betreft, is dat uiteraard het resultaat van uiteenlopende risicofactoren rond de bedrijfsactiviteiten, de sector, de financiële structuur, het profiel van de ondernemer, de doelstelling van de financiering, ...

Het gewenste rendement op de ontleende middelen, de kwaliteit van de relatie met de klant en de aanvaardbare risicograad zijn zowel gelinkt aan de interne parameters van de kredietgever als aan de parameters rond het risico van de transactie.

Op het eerste gezicht kan het misschien verbazen dat aan het instellen van waarborgen kosten verbonden zijn, maar het is een feit dat kredietgevers soms liever zonder waarborgen werken wanneer ze voldoende in een project geloven en/of ervan uitgaan dat er te veel kosten moeten worden gemaakt in verhouding tot het verkregen voordeel. In een dergelijk geval spreken we van een krediet in vertrouwen (zonder waarborg)

Voor de meeste kmo's zullen hun financiële structuren en hun terugbetalingsvermogen echter niet volstaan om aan de eisen van banken te voldoen. Die zullen dan ook een of andere vorm van bijkomende waarborgen eisen.

de ONDERNEMER MOET ZICH bewust zijn VAN BEPAALDE ASPECTEN voordat hij waarborgen biedt aan de kredietgever :

• Sommige waarborgen hebben slechts betrekking op een deel van het bedrijfsvermogen, andere gaan veel breder óf hebben betrekking op activa buiten het bedrijf.
• Sommige waarborgen kunnen beperkt zijn in tijd, qua bedrag of wat de kredietdekking betreft.
• De kosten voor het instellen van waarborgen kunnen sterk verschillen en behoorlijk oplopen.
• Het wordt sterk afgeraden om beroepsrisico's door particuliere waarborgen te dekken, zeker als het gaat om reële waarborgen van roerende of onroerende aard.
• De aard van de gekozen waarborgen is voor de onderneming heel belangrijk, aangezien bepaalde delen van het bedrijfsvermogen niet langer vrij beschikbaar zijn na de instelling van bepaalde waarborgen en de onderneming (soms voor heel lange tijd) aan de begunstigde van de waarborg gebonden is.

De ondernemer moet met zijn financiële instelling dan ook tot een vergelijk komen om aan de gestelde eisen rond waarborgen te voldoen en toch voldoende bewegingsvrijheid te behouden.