Succesvol ondernemen: Antoine Grandjean of de passie voor akoestiek

U bent Fransman. Hoe bent u Brussel terechtgekomen?

Antoine Grandjean: In 2003 ben ik na het afronden van mijn studies akoestiek aan de faculteit die gespecialiserd is in geluid en trillingen in Le Mans, op zoek gegaan naar een stage in het buitenland. Een vennootschap in Huy die gespecialiseerd is in het ontwerpen en vervaardigen van hoogwaardige muziekketens voor opnamestudio’s heeft me opgevangen en heeft me na mijn stage zelfs aangeworven. Drie jaar lang heb ik het commerciële, projectbeheer en vrij veel werk op het terrein afgewisseld. Ik heb er veel geleerd op het vlak van gebouwen.
In 2006 ben ik bij dB Mute gaan werken in Brussel, een bedrijf dat actief is binnen de akoestiek die eerder gericht is op particulieren en restaurants, sectoren die volledig nieuw waren voor mij. Ook daar heb ik heel veel geleerd, maar na iets meer dan drie en een half jaar, heb ik me gerealiseerd dat ik zo een beetje alles had gezien en dat de onderhandelingsmarge met mijn directie zeer beperkt was. Het was bijgevolg tijd om mijn eigen vleugels uit te slaan. Het is zo dat ik in april 2010 Made In Acoustic heb opgericht.

Wat is uw nichemarkt?

A.G. : We werken aan verschillende soorten projecten die allemaal verband houden met geluid. Afhankelijk van het jaar wordt 80 tot 90% van onze omzet gerealiseerd voor professionele spelers : naast het inrichten van opnamestudio’s en het vervaardigen op maat van akoestische panelen, verschaft Made In Acoustic advies, werkt het samen met architecten voor akoestische studies die tot doel hebben oplossingen te vinden voor diverse bronnen van lawaaihinder die onder andere ervaren worden in kantoren of restaurants. We leggen ons vooral toe op de akoestiek van gebouwen. We laten de omgevingsakoestiek over aan anderen die zeer goed de problemen beheren die gesteld worden door lawaaihinder afkomstig van autosnelwegen, windturbines enz. Wat ons motiveert is een decoratief aspect geven aan technieken die niet altijd zeer esthetisch zijn.

Het gaat om een zeer geavanceerde, complexe sector ...

A.G. : De akoestiek is inderdaad zeer technisch. Men kan niet zomaar eventjes snel akoesticus worden. We zijn vrij beperkt in aantal om dit beroep in België uit te oefenen. In Brussel moeten er nog twee of drie bureaus als het onze zijn. Ik denk dat dit deels ons succes verklaart. En daarnaast is er ook de passie. Ik heb me altijd al naar het geluid willen keren. Zowel tijdens mijn studies in Le Mans als tijdens mijn twee bedrijfspassages, heb ik de bevestiging gekregen dat dit echt iets is wat ik wilde doen en dat ik er plezier in schepte om te werken.

Is het op dat moment dat de idee is opgekomen om uw eigen bedrijf op te richten?

A.G. : Nog veel eerder. Ik heb ten tijde van mijn studies een allerlei zaken uitgeprobeerd, verschillende professionele ervaringen opgebouwd alvorens mijn weg te vinden en wist al heel snel dat ik op een dag voor mezelf zou beginnen. Er is een moment gekomen waarop ik een echte drang naar zelfstandigheid heb gevoeld, naar vrijheid om te doen waar ik zin in had. Maar begint niet zomaar als zelfstandige, ik moest toch wel een beetje voorbereid zijn.

Was de beginperiode gemakkelijk?

A.G. : Toen ik Made In Acoustic heb opgericht, beschikte ik over de nodige bagage maar had ik geen enkele opleiding in beheer genoten. Dit was een probleem, maar dit kan men leren. De akoestiek is een zeer specifiek vakgebied dat erg technisch is en niet binnen het handbereik ligt van om het even wie. Mijn beheersing van zowel de theorie als de technieken vormt een troef. Aangezien ik al binnen de sector had gewerkt, begon ik mensen te leren kennen en heb ik het geluk gehad dat ik meteen aan een mooi project kon beginnen dat zeer goed verlopen is en me op de rails heeft gezet. Bovendien moest ik de website en het imago maken die zeer belangrijk zijn. Maar ook op dat vlak ben ik goed omringd geweest en heb ik kunnen rekenen op de kostbare steun van goede vrienden die in deze twee domeinen gespecialiseerd zijn.

Aan het begin van het avontuur heb ik gezondigd doordat ik betaaltermijnen niet strikt genoeg opvolgde. Dat heeft me duizenden euro’s gekost naar aanleiding van het plotse faillissement van een klant. Ik heb hier de nodige lessen uit getrokken! Ik heb ook geleerd me te organiseren. Soms voelde ik me immers een beetje in de hoek gedreven omdat ik mijn energie slecht verdeelde.

Heeft u kunnen genieten van ondersteuning van het gewest?

A.G.: Voor ik naar de banken trok voor een financiering, heb ik Patricia Foscolo van hub.brussels ontmoet die me enorm geholpen heeft voor het financieel plan. Ze heeft me begeleid door me de juiste vragen te stellen: Wat wil je doen? Waarom? Welke perspectieven zie je voor de ontwikkeling van je bedrijf?

Later heb ik me aangesloten bij de cluster Ecobuild waarvan de leden zich verenigen rond thema’s zoals de samenwerking tussen kleine en grote ondernemingen, het opmaken van een lastenboek, openbare aanbestedingen, enz. Ik heb deelgenomen aan een denkgroep waarvan de werkzaamheden zouden moeten uitmonden in het opstellen van een kleine praktische handleiding die gebruikt kan worden door kleine en grote ondernemingen. We worden ook uitgenodigd voor infoavonden, ontmoetingen, networkingbijeenkomsten, enz.  De mensen zijn sympathiek, dynamisch. Erg interessant allemaal!

Welke evolutie heeft Made In Acoustic doorgemaakt sinds haar oprichting?

A.G. : Sinds een tweetal jaar, heb ik de akoestiek gekoppeld aan een sleutel-op-de-deur homecinema die de naam Benshi heeft gekregen. We kunnen gewoonweg het materiaal leveren maar ons ook bekommeren om de akoustiek (vertrekkende van een lege zaal en daarbij geluidsisolatie en de correctie voorzien), de bekabeling, het beeld, het geluid, de domotica, de controle, het meubilair, enz. Deze activiteit begint goed van de grond te komen. In 2018 heb ik 25 tot 30% bijkomende omzet gerealiseerd ten opzichte van de akoestische activiteit. Ik heb mijn broer gerekruteerd die gepassioneerd is door muziek en die alles wat bekabeling, de installatie van een homecinema, enz. betreft volledig beheerst. Ik denk er ook aan om een stagiair aan te werven die enkele maanden geleden bij mij is begonnen. De tax shift biedt een belangrijke steun voor kmo’s maar ik blijf voorzichtig.

Ik wil groeien door de werkwijze van de onderneming te rationaliseren en zo meer tijd vrij te maken voor mijn gezin. Tot enige tijd geleden slaagde ik er niet in te delegeren. Ik probeer nu te evolueren. Ik zal natuurlijk het commerciële en het ontwerpluik op me blijven nemen, die de meest interessante facetten van het vakgebied zijn, alsook de administratieve taken, maar ik ben blij op iemand te kunnen rekenen voor het operationele luik en voor het opvolgen van de werf.

In het licht van uw ervaring, welke adviezen zou u geven aan een toekomstige ondernemer?

A.G. : Dit hangt vanzelfsprekend af van ieders temperament, maar ik zou zeggen: “Ga ervoor. Het is een ervaring die de moeite loont. Maar vooral: bereid je goed voor en zorg ervoor dat je idee stevig onderbouwd is, ongeacht het activiteitsdomein. Controleer of het idee bevalt en aanslaat. Dat is de basis. Wees strikt, georganiseerd. Ga er voluit voor en reken je uren niet, vooral niet in het begin. Het overkomt me nog altijd dat ik weken van zestig uur klop! Dit alles kan een beetje banaal overkomen maar ik wil er ook nog aan toevoegen dat het evenmin zin heeft zich af te sluiten van de concurrentie. Het delen, ontwikkelen van partnerschappen is altijd interessant.