"Waarom begin je niet met een kopje tijmthee als je hoofdpijn hebt voordat je overschakelt op Dafalgan ?" Dat is in een paar woorden de filosofie en de knowhow die Louise Dimanche ertoe hebben aangezet om – met succes – haar kruidenwinkel te openen in het hart van Sint-Gillis, op een steenworp afstand van de beroemde Bareel.
Deze ingeweken Brusselse kwam zo'n 14 jaar geleden naar de hoofdstad van Europa om documentaire fotografie te studeren, een vakgebied dat haar fascineert. Daarna volgde ze avondcursussen kruidengeneeskunde aan het EFP, het centrum voor deeltijds leren voor kmo's in Brussel.
"Ik heb dat ook heel graag gedaan", legt ze uit, maar ze voegt eraan toe dat "een opleiding je nog geen kruidenkenner maakt! Het is veel meer dan dat. Het is een job die je met passie en toewijding moet doen." En Louise Dimanche, grootgebracht op het platteland door apothekersouders, weet waar ze het over heeft. "Na school ging ik vaak naar mijn moeder in de apotheek", herinnert ze zich. In die tijd maakte kruidengeneeskunde deel uit van de farmaciestudies, wat tegenwoordig niet meer het geval is. Ze was dus ook een kruidenkenner. En ze had verstand van mycologie. In de herfst zag ik haar paddenstoelen zoeken. Toen ze mij uitlegde dat geneesmiddelen oorspronkelijk van planten werden gemaakt, was ik verbaasd dat ze niet nog steeds werden gebruikt. Dat is ongetwijfeld het moment waarop mijn interesse voor de kruidengeneeskunde werd gewekt. Mijn moeder steunde me in mijn aanpak en vandaag werk ik samen met verschillende apothekers omdat er een evenwicht is tussen wat we elk van onze kant kunnen bieden."
Een lang en geïnformeerd proces
Twee jaar lang volgde Louise Dimanche dus een reeks opleidingen om haar kennis te vergroten terwijl ze ondertussen in een biowinkel in de Flageywijk werkte. "Ik werd zelfs de vaste kruidenkenner van de winkel", lacht ze. Maar ze voelde al snel de drang om zelfstandige te worden: "Thuis is iedereen zelfstandige, ik volgde dus gewoon de familietraditie." Maar dan rees de vraag: fotogalerij of kruidenwinkel? Het zou een kruidenwinkel worden. Het zou nog twee jaar duren voor het project rijp was. "Het kost veel tijd om een project als dit op te zetten", vertelt de jonge vrouw. Je moet een idee vinden, je project uitwerken en soms moet je door ups en downs gaan", zegt de ondernemer, die gelukkig een luisterend oor en goede raad vond bij een adviseur van Village Partenaire. Het is dankzij deze waardevolle steun dat ze van Village Finance een beurs voor circulaire economie heeft kunnen krijgen.
Een daverend succes
Deze financiële steun kwam bovenop het persoonlijke spaargeld van Louise Dimanche en de bijdrage van haar bank, die door haar project was aangetrokken. De jonge vrouw was dus klaar om aan de slag te gaan. Ze koos haar locatie zorgvuldig: de Bareel van Sint-Gillis, een wijk die uitstekend bereikbaar is met het openbaar vervoer. "Voordat ik hier kwam, was er geen kruidenwinkel in de gemeente, hoewel er wel vraag naar was", zegt ze. Ik concurreer niet met de bestaande biowinkels omdat ik geen verse producten verkoop. Mijn specificiteit is het advies, de gepersonaliseerde follow-up, maar ook de dynamiek van de kringloopeconomie met bijzondere aandacht voor traceerbaarheid. Ik vermijd grote ondernemingen, grote merken. De meeste van mijn leveranciers komen uit Brussel, België, of zelfs Frankrijk of Duitsland voor producten die hier niet te vinden zijn. En als er een product ontbreekt, dan is dat jammer. Dat is wat mijn klanten waarderen." Het resultaat: een onmiddellijk succes. "Persoonlijk had ik me nooit zo'n start voorgesteld", benadrukt ze.
Ontwikkeling en diversifiëring
Al vijf jaar lang verwelkomt de delicate geur van geneeskrachtige planten en essentiële oliën de klanten in de mooie winkel waar Louise Dimanche meteen verliefd op werd en waar ze advies geeft. Maar het zou verkeerd zijn te denken dat ze het daarbij zou laten. Twee jaar na de opening van de kruidenwinkel nam ze de commerciële ruimte ernaast over en veranderde ze in een plek om te delen en te leren, perfect om cursussen en opleidingen te organiseren of om ter beschikking te stellen aan een twintigtal zelfstandige welzijnsspecialisten. Daarnaast is er een laboratorium en een spreekkamer. "We zijn er om te helpen, om elkaar te helpen, om bij te dragen aan de ontwikkeling van zelfstandige ondernemers. Het cliënteel van de therapeuten die er aan de slag zijn gegaan, groeit op een bemoedigende manier", benadrukt de jonge vrouw die eraan toevoegt "Ik heb nog andere projecten! Ik zou graag evenementen en tentoonstellingen willen organiseren. Maar ik moet alles alleen runnen, wat neerkomt op gemiddeld zestig uur werk per week."
Achter de schermen van een succesverhaal
Waaraan kunnen we dit succesverhaal dus toeschrijven? Aan de professionele knowhow van de jonge vrouw? Zeker. Aan haar enorme werklust? Ongetwijfeld. Aan haar grondige voorbereiding van de opening van de winkel? Ontegenzeglijk. Aan haar grote financiële voorzichtigheid? Zeer waarschijnlijk. Want een dergelijk ondernemersavontuur, hoe voorbeeldig het ook mag lijken, voorkomt niet dat er momenten van twijfel zijn, de moeilijkere momenten. Louise Dimanche: "Corona is een bron van ongerustheid geweest. Ik begreep niet goed waarom kruidenwinkels die gezondheidsproducten verkopen, niet als essentiële winkels werden beschouwd en daarom tijdens de lockdown moesten sluiten.
De steun die we kregen was onvoldoende en ik heb mijn redding alleen te danken aan mijn spaargeld." En zelfs in normale tijden kunnen handelaars angstige momenten ervaren, bijvoorbeeld wanneer hun omzet zonder echte reden daalt. Wat ingewikkeld is met een winkel die goed draait, is dat je verstrikt raakt in een dynamiek met een hoge omzet", merkt Louise Dimanche op. Wanneer de omzet plotseling daalt, moeten de rekeningen van de vorige maand, de btw, de belastingen enz. nog worden betaald. Dat is destabiliserend. Ik ben een perfectionist, ik wil alles volgens het boekje doen en soms voel ik me overweldigd. Je moet dus heel voorzichtig zijn, heel bekwaam op het gebied van management." Maar ze wil constructief blijven en lessen trekken uit deze moeilijkheden: "In januari en februari hebben de biowinkels gemiddeld 30% minder omzet geboekt. Het is ingewikkeld. Ik probeer het van de positieve kant te bekijken door tegen mezelf te zeggen dat we een periode van heraanpassing doormaken. Dat het model helemaal moet veranderen. En dat we ons zullen moeten aanpassen in termen van bestellingen en aanbod."
Verstandig advies
Van dat punt naar adviesverlening aan aspirant-ondernemers, het is maar een kleine stap die de jonge vrouw opgewekt neemt: "Ik zou hen zeggen dat ze de tijd moeten nemen om hun product of dienst perfect te leren kennen voordat ze zichzelf lanceren. Haast is de oorzaak van te veel mislukkingen", zegt ze. Vervolgens zou ik hen doorverwijzen naar Village Partenaire en hen adviseren contact op te nemen met 1819. Die dienst heeft me letterlijk gered! Ik heb uren aan de telefoon gehangen met de adviseurs. Ik heb ze zelfs twee dagen voor de opening gebeld om me gerust te stellen. Ik zou hen ook zeggen dat ze contact moeten opnemen met hub.brussels zonder gouden bergen te verwachten. En bovenal zou ik hen waarschuwen dat er veel weinig bekende steun is, ook op gemeentelijk niveau. Ik ontdek nog regelmatig nieuwe steun. De zichtbaarheid op dit niveau is onvoldoende. Er zijn begeleiders nodig om ons wegwijs te maken."
Interview : Catherine Aerts