Zo luidt het motto van deze 36-jarige ondernemer die een bedrijf heeft opgericht gespecialiseerd in 3D-printing, een sector die innovatie ademt, in een wijk in volle verandering.
Kunt u ons het concept van Unic 3D Printing uitleggen?
Nicolas Usuwiel: We zijn gespecialiseerd in de verkoop van hoogwaardige 3D-printers en tegelijkertijd bieden wij een dienst aan waarbij de klant on demand 3D-prints, -ontwerpen en -scans kan laten maken. Met andere woorden, het is niet nodig om een specialist in 3D te zijn om een beroep op ons te doen. Het volstaat bijvoorbeeld om ons een schets te geven zodat we het idee kunnen vormgeven in kleine, middelgrote of (zeer) grote afmetingen tot 2m50. Iedereen kan zijn of haar creativiteit de vrije loop laten naargelang zijn of haar bedrijfssector.
Het 3D-printen wordt gedaan op basis van verschillende polymeren. We moedigen onze klanten aan om voornamelijk gebruik te maken van PLA of polymelkzuur, geproduceerd uit maïszetmeel. Dit is biologisch afbreekbaar materiaal, geeft geen giftige dampen af en vervuilt onze oceanen niet. Er zijn echter ook andere soorten polymeren afgeleid van aardolie. Deze zijn iets minder ecologisch verantwoord, maar beter aangepast aan bepaalde toepassingen. We kunnen de materialen ook mengen en composieten ontwikkelen om te printen in hout, metaal, of koolstofvezel gemengd met PLA of nylon. Op deze manier kunnen we zowel zeer stijve en bestendige voorwerpen als soepele en flexibele voorwerpen vervaardigen.
Ons klantenbestand bestaat voor 80% uit professionals die over het algemeen meer geneigd zijn om snel nieuwe technologieën toe te passen dan het grote publiek. Het ontbreekt particulieren nog steeds aan training en opleiding omtrent deze materie... zelfs als wordt geschat dat in een tiental jaar ongeveer drie van de vijf huishoudens een 3D-printer in huis zullen hebben.
Daarom organiseren wij talloze opleidingen. Onze maandelijkse opendeurdagen geven ons de mogelijkheid om, door de werking van 3D-printen, software, materialen, toepassingsgebieden enz. te presenteren, een heleboel barrières te doorbreken. Het is duidelijk dat België iets achterloopt op Nederland, Duitsland en Frankrijk, die onze technologie al in hun verschillende curricula hebben geïntegreerd. Onze studenten zijn niet voldoende opgeleid. Aan het einde van hun studies, moeten de basisprincipes van het 3D-printen aan hen nog worden uitgelegd. Maar van zodra ze zien hoe een 3D-printer werkt, ze ontdekken dat de prijs aanvaardbaar en de software toegankelijk is, dan beseffen ze dat het al bij al vrij simpel is en zijn ze snel overtuigd.
Ons klantenbestand bestaat voornamelijk uit architecten voor het maken van hun maquettes, ingenieurs en ontwerpers die voornamelijk in 3D-printing geïnteresseerd zijn voor het maken van prototypes, en personen uit de medische sector, meer in het bijzonder tandartsen en chirurgen. Tandartsen ‘exporteren’ de kaak van hun patiënt om het werk van de prothesisten te vergemakkelijken of printen ‘biocompatibele’ gidsen die in de mond geïntegreerd kunnen worden, terwijl chirurgen zich kunnen voorbereiden op een ingreep aan de hand van een 3D-print van het te opereren orgaan of ze kunnen speciale instrumenten ontwerpen voor hun ingrepen. Het gaat om een goedkope techniek ondanks het feit dat alle instrumenten uniek zijn of in beperkte oplage specifiek ontwikkeld zijn voor elke patiënt. We werken ook samen met een Brusselse start-up die honingraatpleisters ontwikkelt. Er zijn trouwens veel start-ups onder onze klanten. Ook de mode-industrie en kunstenaars doen een beroep op onze diensten. Kortom, we zijn er echt om ondernemingen te helpen en bij te staan, ongeacht hun omvang, om dit type technologie te integreren in hun operationeel proces.
Hoe is uw concept tot stand gekomen?
N.U.: Ik heb marketing gestudeerd en ben nadien ook een professionele carrière in dat domein begonnen, maar ik werk graag met mijn handen en vond het altijd al leuk om te doe-het-zelven. Na tevergeefse pogingen om met traditioneel gereedschap een lamp te maken die ikzelf had ontworpen, ben ik naar een FabLab gegaan. Dat was iets meer dan vier jaar geleden. Ik heb er de 3D-printer uitgeprobeerd en ik ben er letterlijk verliefd op geworden. Het potentieel van deze technologie heeft me overdonderd. Beetje bij beetje groeide bij mij het idee om in te spelen op dit gat in de markt. Ik heb mijn professionele vaardigheden gebruikt om het concept te bestuderen. Ik besefte dat er ruimte voor was en vooral dat er nog geen ernstige speler in Brussel was. Ik heb dus mijn project opgezet, ben operationeel geworden, ben naar de notaris gegaan en heb het bedrijf in november 2015 opgericht. De winkel, ten slotte, heb ik in maart 2016 geopend.
Hoe zou u het creatieproces van Unic 3D beschrijven?
N.U.: Ik had het moeilijk om mijn betaalde baan te combineren met de ontwikkelling van mijn concept. Ik nam dus ontslag, al was dat misschien iets te overhaast. Het vergt immers moed om alles op te geven wanneer men in een vrij comfortabele financiële situatie zit en de twijfel niet te laten toeslaan. Na ongeveer zes maanden alleen, zonder gezelschap, thuis gewerkt te hebben, voelde ik me plots een stuk minder gemotiveerd. Ik moest opnieuw een echte werkomgeving vinden. Ik ging dus aan de slag bij BetaCowork in Etterbeek, wat me een nieuwe boost gaf: van al deze professionals die ik heb ontmoet, hebben sommigen, waaronder juristen en ontwerpers, mij waardevolle raad gegeven.
Een ander obstakel: de banken. Het is niet eenvoudig om een financiële partner te vinden die vertrouwen uitstraalt en aantoont dat hij er is om u te begeleiden, en niet enkel om te wachten op de terugbetaling van de toegekende lening. Bovendien kwam ik aandraven met een volledig nieuw concept waarbij alles nog uit te vinden was, wat de onzekerheid zeker een stuk verhoogt.
Vervolgens moest ik een winkel zien te vinden, deze inrichten, de website maken die zou dienen als uitstalraam voor de online verkoop en mijn eerste medewerker aanwerven die mij van bij het begin zou bijstaan.
Om eerlijk te zijn, was het eerste jaar zeer ingewikkeld omdat ik mezelf bekend moest maken en mijn reputatie en e-reputatie moest opbouwen. Gedurende anderhalf jaar heb ik mezelf geen loon uitgekeerd. Maar de beloning ligt aan het einde van het traject. Na twee jaar van vallen en opstaan, heeft onze positionering op basis van hoogwaardige apparatuur en een service gericht op professionele klanten ons zeer positieve feedback en vooral trouwe klanten opgeleverd.
Waar en hoe hebt u hulp gevonden?
N.U.: Ik had nooit zelf een financieel plan opgesteld dus werd ik geconfronteerd met vragen die ik mezelf nooit had gesteld. Een andere gebruiker van BetaCowork raadde me aan om het portaal 1819 te consulteren. Zij verwezen me door naar Rodolphe d’Udekem van hub.brussels die me weer op het goede spoor zette en me vertelde wat goed was en wat niet. Hij toonde me waar ik heen moest. Hij gaf me uitleg over alle subsidies die er zijn, maar waar het reilen en zeilen minder gekend van is en die niet altijd gemakkelijk te verkrijgen zijn. Hiervoor richtte ik mij chasseurdeprimes.be, een Brussels bedrijf dat het dossier analyseert en alle stappen op zich neemt, middels een commissie op basis van de verkregen subsidies. Dit is zeer praktisch, vooral voor een ondernemer zoals ikzelf die het concept volledig alleen lanceert. Voor het aangaan van een lening, omdat de banken terughoudend waren, adviseerde 1819 mij het Brussels Waarborgfonds. Het staat borg voor 80% van de lening die u aan de bank vraagt. Maar er moet ook een zinvol bedrijfs- en financieel plan voorgelegd kunnen worden. Dit was een geheel nieuwe uitdaging, maar eenmaal het Brussels Waarborgfonds akkoord ging om borg te staan, veranderde het verhaal van de banken volledig!
Al deze hulp heeft me echt veel bijgebracht.
Hoe ziet u de evolutie van uw bedrijf?
N.U.: Momenteel is het verkopen van machines alleen niet winstgevend. Het aanbieden van een printservice alleen is dat ook niet. Het is dus zaak van de twee te combineren. Maar ik weet niet wat er van aan zal zijn in tien jaar tijd. De vraag is: weten hoe mijn concept zal evolueren en welke richting in te slaan. We bevinden ons in een sector die vandaag zijn weg nog moet vinden. Het gaat langzaam van start, is constant in evolutie maar zakt nooit.
Ik ben nog steeds de enige in mijn vak in Brussel. Er bestaan twee vergelijkbare winkels in Gent en Antwerpen, één in Namen en in Hasselt is er een bedrijf dat alleen materiaal via het internet verkoopt. Mijn doel is duidelijk om uit te breiden. In eerste instantie wil ik voor mijn uitbreiding in België een veelzijdige assistent(e) inhuren en vervolgens een salesmanager. Nadien zou ik het concept willen franchisen en andere Unic 3D-winkels willen openen in steden met meer dan 100.000 inwoners. Ik zou de voorkeur geven aan grote Europese hoofdsteden waar er nog veel plaats is, zoals Londen waar er slechts twee of drie concepten zoals dat van mij zijn, Parijs of Berlijn.
Welke raad zou u geven aan een kandidaat-ondernemer?
N.U.: Je moet je altijd goed laten omringen. Als je gaat samenwerken met een partner, dan best geen vriend. Ik heb persoonlijk een vrij negatieve ervaring gehad op dat vlak toen ik nog maar net begon. Vervolgens moet je hulp zoeken. Er zijn tal van mogelijkheden, in het bijzonder vanuit het Gewest. Je moet actie ondernemen, de diensten van 1819 consulteren. Ze zijn er immers om raad te geven. Je moet profiteren van alle hulpmiddelen die er zijn, anders verlies je te veel tijd. Het integreren van een co-workingruimte om het begin van mijn activiteit te ontwikkelen was ook een van de meest productieve beslissingen. En vandaag is het ook noodzakelijk om met je tijd mee te gaan: een aantrekkelijke website, online verkoop, sociale media, grensoverschrijdend denken. Dankzij mijn e-commercewebsite kan ik leveren in Amerika, het Midden-Oosten en Afrika.